1960 sonrası Türk hikayelerinin özellikleri şunlardır:
Gerçeklik: Bu dönemde Türk hikayeleri gerçekliği yansıtmaya yönelik bir çaba gösterir. Yazarlar, sosyal ve psikolojik gerçeklikleri yansıtmaya çalışır. Hikayelerde verilen kurgusal olaylar gerçek hayatta yaşanabilecek olaylar ve durumlarla bağlantılıdır.
Sosyal eleştiri: Türk hikayeleri, toplumda var olan sorunları eleştirel bir bakış açısıyla ele alır. Toplumsal adaletsizlik, yoksulluk, cinsiyet eşitsizliği, ayrımcılık gibi konulara yer verilir.
Kişisel anlatım: Hikayelerde kişisel anlatım ön plana çıkar. Yazarlar, karakterlerin iç dünyalarını anlatarak okuyucuları karakterlerle özdeşleşmeleri için teşvik ederler.
Kurgusal çözüm: Hikayeler genellikle kurgusal bir çözüme yönelik ilerler. Karakterlerin yaşadığı sorunlar hikayenin sonunda çözülmeye çalışılır.
Anayasal değerler: Türk hikayeleri, Türkiye Cumhuriyeti'nin temel değerlerine ve anayasal ilkelerine uygun bir şekilde kaleme alınır. Demokrasi, insan hakları, eşitlik, laiklik gibi temel değerler hikayelerde vurgulanır.
Dil ve üslup: Türk hikayelerinde, dilin sade, anlaşılır, açık ve net olması hedeflenir. Yazarlar, dil ve üslup konusunda özenle hareket ederler.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page